Dag 10 dinsdag 8 juni 168
km
Het heeft de hele nacht
geregend en dat hoor je best op een blikken dak! Het ontbijt kon Wilma niet
helemaal smaken. Op naar de grens, in de stromende regen, want het is sinds
vannacht niet meer opgehouden. De grens; de Estse reden we zo door op naar de
Russische. Achtereenvolgens loketje voor vertaling, loketje voor paspoort,
loketje voor voertuig, eentje voor verzekering en dan nog eentje om een briefje
in te leveren zodat de slagboom weer opengaat (gelukkig hadden we de visa thuis
al geregeld en ook de voertuig verzekeringen, alhoewel dat 
laatste
voor de grens kon. Ook een ziektekosten verzekering met specifiek
‘Rusland’ erop is verplicht). Al met al 5 kwartier en nog steeds regen. De
weg naar St. Petersburg is ruim 150 km lang en niet al te best. In het begin is
het rustig, gelukkig maar want van ZOAB hebben ze nog nooit gehoord, dus er is
weinig zicht met deze regen. Nadat we drie ongelukken zijn gepasseerd rijden we
in de stad, op zoek naar het hotel. Deze hebben we na wat omzwervingen binnen
het uur gevonden. Het hotel hoort bij een soort van amusementshal, met bowling
en poolhal. Inchecken kost 20 roebel extra, voor paspoortregistratie. (stelt
eigenlijk niks voor met 35 roebel uit een euro, maar het principe…)
Ondertussen de motoren weer op de parkeerplaats gezet want onder de luifel mocht
niet van de bewakers. Alleen jammer dat ze wachten met het te vertellen tot we
op de kamers zijn, terwijl ze er naast stonden
toen we ze parkeerden. De kamer is zwaar oostblokkeriaans. Droger kleren
aangetrokken en wat gegeten in het hotel. Vervolgens een half uurtje lopen, met
de metro naar het centrum en daar in een internetcafé diverse mailtjes
verstuurd, o.a. naar Bertus voor de homepage. In het druilerige weer nog wat
rondgeslenterd, gegeten en weer met de metro terug. Op het station nog even
Tanja kwijt geraakt omdat wij iets treuzelden met instappen. Alles weer goed
gekomen en na een wandelingetje in het hotel
nog een paar biertjes en lekker slapen.
Dag 11 woensdag 9 juni
Verslapen! We werden wakker gemaakt door Tanja & Wilco 10 minuten voor onze wekker afging. Toch wat in de war met die 2 uur tijdsverschil. Russisch ontbijt genuttigd, even wandelen en een bomvolle metro in. Na een halte eruit om de Petrus en Paulus vesting te bekijken. Zeer imposant, vooral lopen over de balustrade, met uitzicht over de stad. Voor Roger weer even een plasstop gehouden en voor 90 dollar (foutje) een boottocht van een
uur gedaan. Heel leuk, heel
veel ‘kodak’momenten. Weer de metro in, nog steeds druk dus even persen,
naar de verlosserkerk. Weer zo’n ‘kodak’moment; heel veel 
kleuren
en goud wat er blinkt. Nu eerst eten en drinken! Kip Kiev, kleine portie’s en
redelijk betaalbaar. En dan: naar de markt! Alhier tref je veel matrjoska’s
(poppetje in poppetje enz) en glimdingen, verder veel gewandeld en gekeken.
Heerlijk gegeten in “Noors” restaurant. Goed eten en als afsluiter voor de
mannen “Vikings Miod”(licht & donker bier, rode wijn, kaneel, wodka,
honing en warm geserveerd) Verder valt
het op dat de middenklasse Rus in deze stad in een Lada rijdt, al dan niet een
nieuwe. De wat welgesteldere een “westerse” auto en de patsters een
opgefokte BMW of Mercedes. De rijke penoze een zwarte SUV i.c. Lexus, AMG
Mercedes, Jeep Cherokee, Chevrolet Suburban, Humvee en allerlei andere GROTE
nieuwe auto’s die wij zelden zien. Terug naar het hotel hebben we in de metro
nog een praatje gemaakt met een local: “Russian Power!” In het hotel had de
roomservice dus niks gedaan en moesten we de sleutel, met flessenopener als
sleutelhanger’ weer ophalen bij de afdelings”akela”.
Dag 12 donderdag 10 juni 358 km
Deze dag gaf wat stress! Na het ontbijt bleek dat in het hotel de helft van de liften was geblokkeerd door het personeel en tot overmaat van ramp was het trappenhuis ook op slot gedraaid. Dat geeft een wat onbehaaglijk gevoel in een hotel met 1100 bedden. De “bewakingsdienst” begon ons uit te schelden omdat we op de deur bonkten en riepen om uit het trappenhuis te komen. Toch naar de stad maar na een bak koffie hebben we toch
besloten om uit het hotel te vertrekken. Inpakken en wegwezen. Terloops de
nooduitgangen nog geprobeerd en jawel; ook op slot! Tegen 12 uur zijn we gaan
rijden. De stad is een zooitje, slechte wegen en omleidingen. Het duurde ruim
een uur voordat we in de ruimte reden. Nog getankt onderweg (39 eurocent per
liter!) en wat wegopbrekingen gehad. De weg was verder goed. Opeens, in the
middle of nowhere, een grenscontrole. Hier kregen we een stukje papier met de
tijd/datum/kenteken mee. 22 kilometer later was dus pas de echte grensovergang.
Hier hadden we zelfs bagagecontrole. De Finse kant was een makkie, Wilma moest
alleen een alcoholcontrole doen. 40 minuten later (en 1 uur terug in de tijd)
waren we in Finland, wat een verademing! Goede wegen, mooie uitzichten en goed
verstaanbaar zijn. Onderweg wat eten en boodschappen gedaan. Welkom terug in het
westen: duur, ook de benzine is weer onze prijs € 1,19/liter! In Savonlinna een camping genomen.
Klik HIER voor het volgende deel