deel 2  Sint Petersburg

Dag 10 dinsdag 8 juni  168 km

Het heeft de hele nacht geregend en dat hoor je best op een blikken dak! Het ontbijt kon Wilma niet helemaal smaken. Op naar de grens, in de stromende regen, want het is sinds vannacht niet meer opgehouden. De grens; de Estse reden we zo door op naar de Russische. Achtereenvolgens loketje voor vertaling, loketje voor paspoort, loketje voor voertuig, eentje voor verzekering en dan nog eentje om een briefje in te leveren zodat de slagboom weer opengaat (gelukkig hadden we de visa thuis al geregeld en ook de voertuig verzekeringen, alhoewel dat laatste voor de grens kon. Ook  een ziektekosten verzekering met specifiek ‘Rusland’ erop is verplicht). Al met al 5 kwartier en nog steeds regen. De weg naar St. Petersburg is ruim 150 km lang en niet al te best. In het begin is het rustig, gelukkig maar want van ZOAB hebben ze nog nooit gehoord, dus er is weinig zicht met deze regen. Nadat we drie ongelukken zijn gepasseerd rijden we in de stad, op zoek naar het hotel. Deze hebben we na wat omzwervingen binnen het uur gevonden. Het hotel hoort bij een soort van amusementshal, met bowling en poolhal. Inchecken kost 20 roebel extra, voor paspoortregistratie. (stelt eigenlijk niks voor met 35 roebel uit een euro, maar het principe…) Ondertussen de motoren weer op de parkeerplaats gezet want onder de luifel mocht niet van de bewakers. Alleen jammer dat ze wachten met het te vertellen tot we op de kamers zijn, terwijl ze er naast stonden toen we ze parkeerden. De kamer is zwaar oostblokkeriaans. Droger kleren aangetrokken en wat gegeten in het hotel. Vervolgens een half uurtje lopen, met de metro naar het centrum en daar in een internetcafé diverse mailtjes verstuurd, o.a. naar Bertus voor de homepage. In het druilerige weer nog wat rondgeslenterd, gegeten en weer met de metro terug. Op het station nog even Tanja kwijt geraakt omdat wij iets treuzelden met instappen. Alles weer goed gekomen en na een wandelingetje in het hotel nog een paar biertjes en lekker slapen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dag 11 woensdag 9 juni

Verslapen! We werden wakker gemaakt door Tanja & Wilco 10 minuten voor onze wekker afging. Toch wat in de war met die 2 uur tijdsverschil. Russisch ontbijt genuttigd, even wandelen en een bomvolle metro in. Na een halte eruit om de Petrus en Paulus  vesting te bekijken. Zeer imposant, vooral lopen over de balustrade, met uitzicht over de stad. Voor Roger weer even een plasstop gehouden en voor 90 dollar (foutje) een boottocht van een

 

uur gedaan. Heel leuk, heel veel ‘kodak’momenten. Weer de metro in, nog steeds druk dus even persen, naar de verlosserkerk. Weer zo’n ‘kodak’moment; heel veel kleuren en goud wat er blinkt. Nu eerst eten en drinken! Kip Kiev, kleine portie’s en redelijk betaalbaar. En dan: naar de markt! Alhier tref je veel matrjoska’s (poppetje in poppetje enz) en glimdingen, verder veel gewandeld en gekeken. Heerlijk gegeten in “Noors” restaurant. Goed eten en als afsluiter voor de mannen “Vikings Miod”(licht & donker bier, rode wijn, kaneel, wodka, honing en warm geserveerd) Verder valt het op dat de middenklasse Rus in deze stad in een Lada rijdt, al dan niet een nieuwe. De wat welgesteldere een “westerse” auto en de patsters een opgefokte BMW of Mercedes. De rijke penoze een zwarte SUV i.c. Lexus, AMG Mercedes, Jeep Cherokee, Chevrolet Suburban, Humvee en allerlei andere GROTE nieuwe auto’s die wij zelden zien. Terug naar het hotel hebben we in de metro nog een praatje gemaakt met een local: “Russian Power!” In het hotel had de roomservice dus niks gedaan en moesten we de sleutel, met flessenopener als sleutelhanger’ weer ophalen bij de afdelings”akela”.

 

 

Dag 12  donderdag 10 juni 358 km

Deze dag gaf wat stress! Na het ontbijt bleek dat in het hotel de helft van de liften was geblokkeerd door het personeel en tot overmaat van ramp was het trappenhuis ook op slot gedraaid. Dat geeft een wat onbehaaglijk gevoel in een hotel met 1100 bedden. De “bewakingsdienst” begon ons uit te schelden omdat we op de deur bonkten en riepen om uit het trappenhuis te komen. Toch naar de stad maar na een bak koffie hebben we toch besloten om uit het hotel te vertrekken. Inpakken en wegwezen. Terloops de nooduitgangen nog geprobeerd en jawel; ook op slot! Tegen 12 uur zijn we gaan rijden. De stad is een zooitje, slechte wegen en omleidingen. Het duurde ruim een uur voordat we in de ruimte reden. Nog getankt onderweg (39 eurocent per liter!) en wat wegopbrekingen gehad. De weg was verder goed. Opeens, in the middle of nowhere, een grenscontrole. Hier kregen we een stukje papier met de tijd/datum/kenteken mee. 22 kilometer later was dus pas de echte grensovergang. Hier hadden we zelfs bagagecontrole. De Finse kant was een makkie, Wilma moest alleen een alcoholcontrole doen. 40 minuten later (en 1 uur terug in de tijd) waren we in Finland, wat een verademing! Goede wegen, mooie uitzichten en goed verstaanbaar zijn. Onderweg wat eten en boodschappen gedaan. Welkom terug in het westen: duur, ook de benzine is weer onze prijs € 1,19/liter!  In Savonlinna een camping genomen.

Klik HIER voor het volgende deel

HOME