Vroeg op en rustig aan vanwege de hitte. Koos had het nog wel ff druk met een nieuw speelmaatje; lees zwerfhondje. Op tijd op pad langs de drukke kustweg. Rond het zuidelijkste fjord van Europa gereden, de Boka Kotorska (Baai van Kotor). Heel mooi, vlak langs het water gereden en zat campings gezien (kan handig zijn voor de toekomst). Bloedheet, dus tegen onze principes in, in t-shirt gereden. Uitepuft op terras, glaasje fris. Daarna stukje teruggereden om een bergpas te nemen. Het was een heel klein weggetje, redelijk wegdek en lekker steil naar zo’n 1800 meter. Behalve een asfaltwagen kwamen we geen ander verkeer tegen. Ergens hebben we een verkeerde afslag genomen want ineens lag er weer zo’n rood/witte pijp over de weg. Na ong. 5 minuten stonden we in Bosnie-Herzegovina. Nadat we al doorgelaten waren vroeg de beambte nog om 2 peuken voor bij de koffie. Wij vonden de service zo geweldig dat de goede man beloond werd met een compleet pakje peuken, tja kost daar toch geen drol! Vervolgens werden we getrakteerd op prachtige wegen, giga uitzichten en een goed restaurant. Na zo’n 150 km. kwam er een wegomlegging, 7,5 km. onverhard! Hier kwamen we er achter dat de schokbrekersteun van de BMW was gebroken. Tja, ik dacht al; wat heb ik toch weinig grondspeling....(Vorig jaar is deze steun ook al een gebroken, niet sterk genoeg dus, dit behoeft nog enige aanpassing). Gelukkig is de rubber aanslag sterk genoeg dus kan er wel mee gereden worden. Dat komt goed uit want we stonden in the middle of nowhere. Ondertussen heeft de band al wat slijtplekken op de zijkant, misschien moet deze ook vervangen worden. In Tjeniste hebben we een hotel gevonden. Ligt heel mooi in een nationaal park, steile rotsen, bossen en een prachtig stukkie asfalt. Al met al een heel indrukwekkende dag met: kust, bergen, bossen, goede en slechte wegen, hitte, onweersbuitje en dus ook afkoeling en weer een grensovergang.
Rond 09.00 vertrokken uit hotel na een ontbijtje. Was nog best ff rijden naar een lasser, ongeveer 25 km. Na een keer vragen werden we doorgestuurd naar het juiste adres. Met handen/voeten uitgelegd wat er moest gebeuren en na 35 minuten en 15 euro (incl. 5 euro fooi) rijden we weer zoals het moet. Tot aan Sarajevo is het mooi rijden en lekker rustig op de weg. Daarna is het een uurtje stoeien met het overige verkeer, stof en hitte. Gelukkig werd het daarna al snel weer mooi, door prachtige kloven en mooie slingerwegen. Bij Banja Luka werden we opgehaald door Roger zijn collega om het Eufor-kamp te bekijken (die arme jongen zit daar al drie maanden en is blij om eens wat andere mensen te zien). Vlakbij het kamp eerst nog een hotel geregeld, dit is gelukkig geen probleem. We hebben een uitgebreide rondleiding gehad in het kamp. Zeer interessant om eens te zien wat onze boys daar doen. Na 1.5 uur , koffie en bijpraten zijn we naar het hotel gereden. (Hotel is een aanrader. Niet echt goedkoop maar perfekte kamers en ze hebben geen problemen met stoffige motorrijders!) De kamer is toppie, de was hangt te drogen op het balkon terwijl wij buiten op terras een heerlijk maal verorberen. Later hebben we omgerekend dat de kamer inclusief ontbijt 50 euro kost. Hotel Nana, E 661, Banja Luka richting het noorden.
Dag
27, 26-07, 334 km.
Vlakbij het hotel eerst maar weer eens gas
getankt en lekker op tijd op pad. We zijn goed gevoederd en fris gewassen, we
kunnen er weer ff tegen. Weer langs Eufor kamp gereden en de weg verder vervolgd
richting Karlovac. Maar eerst weer een grens. Dat
was nog wat; eerst Pryador in het cyrillisch ontcijferd en dan de grens
zien te vinden. Je moet ook niet denken dat de Serviers de buitenlandse steden
in een westers lettertype zullen schrijven! Maar toch hebben we het weer
gevonden. 5 Minuten later staan we in
Kroatie. Hier eerst redelijke wegen, mooie
landschappen en veel oorlogschade aan de huizen en wegen. Terloops nog een
oorlogsmuseum (in oprichting) bezocht. Voorbij Karlovac hebben we de oude
doorgaande weg richting Rijeka genomen, prachtig sturen, weinig ander verkeer en
goed asfalt. In de buurt van Rijeka een camping gezocht. Eerst dwars door de
stad gecrosst, van boven naar beneden, van oost naar west en dan eindelijk
buiten Rijeka een bomvolle camping aan het water gevonden. Met zeikerige buren
(het touwtje van onze tent mocht niet aan een bout van hun caravan...net of dat
kwaad kan), maar gelukkig een goed restaurant met vanaf het terras fraai
uitzicht over de baai.
Dag
28, donderdag 27-07, 505 km.
Na een bloedhete nacht toch nog redelijk uitgerust. De hond eerst even laten
zwemmen, inpakken en gaan! Het is nu ook alweer bloedheet, na zo’n 25 km
rijden we al Slovenie in. Hier de binnendoor weg gepakt naar Italie, richting
Trieste. Onderweg de gastanken weer opgetopt en de grens over. Duurde wel een
minuutje! In Italie een flink stuk tolweg (A 4). Onder Padova binnendoor (10)
richting Piacenza. De weg is eerst druk en heet, veel vrachtverkeer en het
landschap is saai. Onderweg op een terrasje ff bijkomen met 1 liter Ice tea de
man.....Hierna nog een stuk omgereden vanwege een omleiding en weer door naar
het westen. Stukje snelweg bij Piacenza en daarna weer binnendoor naar Genova
over de 45. Om 20.30 uur was het nog steeds 35 graden..Een camping gevonden.
Weer westerse prijzen! Heel relaxt de tent opgezet met een biertje in de hand.
Beetje jammer voor Koos, die met smart zat te wachten tot zijn huis weer stond.
Zo lekker geslapen in koele tent dat we pas om 08.15 opstonden. Waar onze tent stond was het enige zonnige plekje op de camping, heet dus! Roger verknipt de rugprotector van Wil d’r motorjas om een hitteschild te maken, haar kuit is namelijk puur door de hitte van het motorblok verbrand, au!! We volgen de SS 45 naar Genova, 100 km puur plezier; niet te druk en prachtige bochten. Bij Genova is het alleen maar peage, peage, peage (tol) wat de klok slaat. Gelukkig is het iets minder heet om te rijden. Wel weer mot bij de Autogril.(eettentje bij pompstation, onze ervaring bij deze tentjes is dat ze de meest klant-onvriendelijke bitchen daar neerzetten om toeristen te pesten. Gauw weer weg, steek die broodjes maar ergens waar geen daglicht komt!) Vanaf Genova naar Monaco -> tunnel, tunnel, tunnel. Tof man, maar je moet geen tunnelvrees hebben! De tunnels varieerden van zo’n 70 tot 2000 meter, soms zat er maar een paar meter tussen de verschillende tunnels. Wel tussendoor prachtige vergezichten over de bebouwde heuvels/bergen en de kust. Monaco zijn we ingereden en weer uitgevlucht. Te veel drukte, dan maar niet door de Formule 1 tunnel. Dan verder over de E 80 voorbij Nice en daar binnendoor om camping te zoeken. Daar word je niet vrolijk van, druk, chaos, industriegebieden maar wel een camping gevonden met wasmachine, weg met die stinkende was! Biertje gekocht en de noodrantsoenen aangebroken. Lekker man, goulashsoep/hutspot/boerenkool bij 24 graden (om 21.00 uur)
Zonder ontbijt vertrokken in de bloedhitte. De tolweg op richting Aix en Provence. Bij pompstation ontbijt en landkaart gekocht (we hadden vooruit niet gepland om Italie, Frankrijk in te rijden. Deze kaarten liggen dan ook nog thuis!) Daar hebben we besloten om binnendoor te rijden, mooie route maar af en toe een fikse file en afgesloten opritten van de snelweg, tja zwarte zaterdag he! Daarom af een toe, waar het kon, een stukje tolweg genomen. Via Aix en Provence over de N7, D572en N113 via Arles en Nimes binnendoor over de D 999 naar Ganges gereden. Nog steeds bloedheet en dus nog steeds in t-shirt! Klein stukje fout gereden en toen vanaf Ganges de D 25 gevolgd richting Lodeve. Hele mooie route door de bergen, lekker sturen. Vanaf Lodeve naar Lunas ook door de bergen, mooie pas en idem uitzicht. Op de motorcamping stonden Harry en Von met hond Joepie al te wachten. Koos was allemachtig blij om zijn partner in crime Joepie te zien!! Beetje bijpraten, biertje, biertje, tentje bouwen, samen happie eten en als afmakertje nog wat Irish Coffees voor de tent genuttigd. Later bij de bar nog zitten ouwenelen met kennissen uit het land, Dennis en Thea. Om 03.30 naar bed......
Dag
31, zondag 30-07, 0 km.
We hadden ‘s morgens de hulp van Von nodig. Pilletje, water, peukje..Ahum toch
wat rot opgedroogd. Roger en Harry zijn in de loop van de dag met de Harley
boodschappen gaan doen. Verder een beetje gerust, biertje, plonzen in het
zwembad...het is gewoon te heet.
In
de loop van de dag komen Ruud en Maz aan, met wie we ook hadden afgesproken op
de motorcamping.
Zie gisteren.....niks doen, te heet. O ja, we hebben voor de tent zeeuwse rijsttafel gemaakt. Lekkor!!
Dag
33, dinsdag 01-08, 380 km.
Rond 10.30 vertrokken. Harry en Von en Ruud
en Masscha blijven nog een dagje, maar wij zijn het gehang zat. Het is tijd voor
weer wat aktie en kilometers!! We zijn over de A 75 naar Millau gereden. Da’s
een fraaie snelweg waar je toch nog voor de bochten van het gas af moet. Bij het
viaduct van Millau zijn Koos en Roger naar het uitzichtspunt gelopen om foto’s
te maken. We hebben hierna steeds de grote wegen gevolgd om een beetje op te
schieten. Bij Clermond Ferrand de N 9 gevolgd. Om 17.00 vonden we een rabberige
camping. Met motorrijder uit Den Haag, Xander, zijn we naar het dorpje gelopen.
Helaas was hier niks te eten dus zijn we na een paar biertjes weer naar camping
gelopen. We hebben hier gegeten en dat
smaakte nog wonderlijk goed! Deze camping is van een Duitser, en het kost hier
geen drol! Vandaag hebben we lekker gereden in prima weertje (de jas kan weer
aan), wel veel wind. De koppeling van de BMW heeft een paar keer geslipt op de
lange hellingen, maar goed het rijdt nog....
Ontbijtje voor de tent met Xander. Croissantje, baquetje. Het is fris voor de tijd van het jaar, dah...18 graden. De route vordert maar langzaam, brocante bezocht (dat is het franse woord voor een ongelooflijke verzameling klerezooi met een fors prijskaartje), pizza gegeten in restaurantje. Onderweg in de berm liggen pitten, we vallen gewoon in slaap. Na Sedan (vlakbij Belgie) schiet het eindelijk weer een beetje op, weliswaar in de regen..Net voor de Ardennen hebben we de 10.000 km volgemaakt, joepie!! We gaan naar Boele’s in Lieurneux (net ff onder Luik), we worden hartelijk ontvangen door Annemarie en kunnen nog meeeten. Het is inmiddels al tegen 21.00. Marjette heeft ons bedje gespreid, er staat zelfs een hondenmand voor Koos (niet dat die zich tot dat peil verlaagd, hij slaapt liever op bed) We drinken nog wat bier/whiskey met “stamgasten” en gaan uitermate dronken naar ons bedje in privekamer met hondenmand. Wat een kutleven!
Lekker uitgeslapen en rustig aan ontbijtje gedaan en om 11.00 uur pleite! Nog in de Ardennen begint het te plenzen. Regenpakkie maar aan doen. Als we weer wegrijden loopt de voorrem van de Alfa aan. Leuk joh, in de zeikregen remblokjes vervangen. Nog weer later in Luik komen we er achter dat de BMW-koppeling nu toch echt slipt en nog best serieus ook. Toch maar over de 271/273 naar Cor in Lottum gereden. We hebben via de sms afgesproken om daar nog een nachie te doen. Heerlijk nog een stop in Nederland, met echte koffie!! Later kwamen Janneke en Antonio met kids nog. Gezellig reisverhalen van deze en gene zitten uitwisselen.
Dag
36, vrijdag 08-04, 270 km.
In druilerig weer wakker geworden, heel rustig ontbijtje gemaakt. Na tig koffie
word het tijd om te gaan, het begint te kriebelen nu we zo dicht “bij de
stal” zijn. We vertrekken met slippende koppeling. We gaan binnendoor over de
MiddenPeelweg om de motoren te sparen. Helaas was het niet te vermijden dat we
tussen Nijmegen en Arnhem nog een stukje snelweg moesten nemen. Gelukkig kunnen
we doorpokkelen, zelfs tussen de “kijkers-files” door. Om 17.15 zijn we
thuis. Ook de Alfa heeft nu koppelingsproblemen. De hond stort op de
keukenvloer, eindelijk rust! Wij storten ons nu op de kaart van Europa in de
keuken, onder het genot van een Irish Coffee, om deze giga-route in te tekenen.
We
hebben in totaal 10.500 kilometer gereden in 36 dagen!
Het
was een top vakantie!!
