Wie? Roger, Wilma, hond Koos, hond Sjaak, René, Jules, John en Bobo. Bedoeling? Zoveel mogelijk binnendoor naar de motorcamping in Portugal, “TOCA DA RAPOSA”, via de nodige andere motorcampings cq. motorvriendelijk campings of hotelletjes.

Dag 1; 410 km Vertrek zowaar bij Bobo, de buurt wist niet wat hun overkwam, een ware kultuurschok! Vanaf Den Helder over Neerlands ‘snelwegen’ tot aan Eindhoven, vandaar naar Valkenswaard, op terrasje aan de koffie en uitsmijter. België in, binnendoor naar Luik, vandaar de E25, om ongeveer kwart voor vijf  bij Boele’s aan gekomen. De gastvrijheid was weer super, bier koud, wijn op kamertemperatuur, eten op het vuur. Wat een heerlijk begin van de vakantie, 410 km gereden en zo onthaald te worden is super! Jules en John kwamen een uurtje later, wel vreemd eigenlijk, ze wonen toch een stuk dichterbij? René kwam nóg later, om 19.30 uur, hij deed zijn best nog om zijn achterstand van bier in te halen, helaas dat was een onmogelijke taak! Nu René er was konden we eten en doorgaan met bieren. We hebben op zolder geslapen.

Dag 2; Hemelvaart, 442 km Na een overheerlijk ontbijt om 10.00 uur vertrokken via de N89 door LaRoche verder door de Ardennen, Roger nog een klein probleem met een losse stekkerverbinding van de dynamo, toevallig kwamen we ook nog een oud lid van MC-Roadrunner tegen, Hans Pothaar, die daar een eigen ‘managementtraining’ o.i.d. bedrijf heeft. Kleine wereld evengoed. Nabij Sedan Frankrijk ingereden, Bobo nam hier het ‘stuur’ over van Roger. Met de TomTom, bijgenaamd Eva, in het oor ging het wat makkelijker en soepeler, niet meer op elke kruising de kaarten tevoorschijn halen. Tokkelend over de mooie Franse binnenwegen, door de miezerregen, kilometer na kilometer. Ten Z.O. van Parijs (Amilly) een hotelletje gezocht, de 2^e was raak, het blijft toch weer een gok met de honden! De bazin was een Portugese, dus het eerste Portugese gevoel was er. Lekker stoofvlees gegeten en met de nodige bieren de hele avond tv gluren die de hele avond aan bleef staan, het leek allemaal op de Franse “nouvelle popstar” De honden hadden het hotel van hun leven, ze mochten namelijk rondneuzen in de keuken, en rondneuzen (lees schransen) hebben ze gedaan! 

Dag 3; 570 Km Lekker kunnen uitslapen, ontbijt bestond uit echte luxe Franse croissantjes met jam. Wederom mocht de TomTom van Bobo aan het werk, mooie route, van gevarieerde mooie provinciale wegen tot heeeeeeeeele lange rechte stukken en ook de meest vreemde karrensporen door de heuvels/bergjes in de Dordogne! Onderweg een Citroën 2CV treffen gepasseerd, nog nooit zoveel ‘lelijke eendjes’ bij elkaar gezien, heel vrolijk allemaal! Tegen 21.00 uur gearriveerd op ‘Camping Moto Dordogne’. Gastvrij ontvangen, men was nog niet helemaal gereed om gasten te ontvangen, zo was er alleen maar een vette hap te eten en na al dat gezonde voer ging een keer zo’n vette hap er ook wel in! René en Jules betrokken een caravan, ze hadden geen zin om de tent op te zetten. De douches hadden ook en probleem, als je langer als 1 seconde onder het water stond kon je meteen door naar de keuken om de menukaart uit te breiden met voorgekookte kreeft. De thermostaat bleek ook nog niet klaar te zijn voor het seizoen, Roger heeft de boel nog wel naar beneden bijgesteld maar de volgende dag was de boel nog steeds niet afgekoeld. Voor de rest lekker zitten bomen met de huidige eigenaren en ook met nog een aanwezige gast (kosten p.p.: 50 euro, caravangasten 53,50)

Dag 4; 340 Km

Om 11.00 uur vertrek, vreemde bochten op bospaadjes via TomTom. Eerst boodschappen bij de lokale Intermaché gedaan, daarna picknicken op een afgelegen stuk bospad, wel gezellig. De boer kwam ook nog even langs, dat kon natuurlijk alleen maar nadat we de uitgestalde tafels met plantjes en andere belangrijke attributen hadden verplaatst.

Na de nodige regenbuien gingen we op zoek naar een overnachtingsplaats. Een camping had geen restaurant maar even verder werd een hotel gevonden in Montory.

Als eerst maar de bar inspekteren, douchen en daarna schoon en fris aan de maaltijd. Jules heeft nog wat foto’s geschoten van de leuke serveerster, misschien heeft hij ook nog wat geschoten in zijn onderbroek, maar dat moeten we maar een keer aan John vragen. Dat wat tenslotte zijn slapie!

Dag 5; 850 Km 
Wat een dag!!! 08.30 uur vertrokken, heerlijke mooie bochtige wegen en paadjes. De grensovergang was niet echt duidelijk aangegeven, edoch we zijn wél de grens van Spanje gepasseerd. We hadden intussen afgesproken om in één keer door de rijden naar de camping in Portugal via de snelwegen. René maakte nog een bijna-dood-ervaring mee door tijdens het oprijden van de E80 – A62 niet goed uit te kijken en daardoor de onderkant van een Nederlandse vrachtwagen aan een inspektie wou onderwerpen! Ging maar net goed. De regen kwam nu al met bakken uit de lucht, ook nog een onweerbui kruiste ons pad. De keus was of wachten of er dwars doorheen. Gezien de richting van de bui (onze richting!) leek het toch verstandig om erdoorheen te rossen, TERING, en nog eens TERING! wat een water in een korte tijd! Lokale tijd in Portugal 21.30 uur aangekomen, dit is nederlandse tijd 22.30 uur. We konden gelukkig nog wat eten op de camping “TOCA DA RAPOSA”, een goeie poei spaghetti en denk erom dat die na 13 uur op de motor heerlijk smaakte! Zo ook de biertjes! We hadden het geluk om niet de tentjes hoeven op te zetten en konden dus de eerste nacht op zolder pitten, alleen John en Bobo waren de echte bikkels die toch maar wel hun tent opgezet hadden.

Dag 7; 100 Km Toch maar wéér proberen de bergen te bedwingen, en inderdaad het zicht was nu stukken beter. Heerlijk gereden, goed wegdek, mooie bochtige wegen en fantastische uitzichten. Daar doe je dit toch allemaal voor! John (zijn motor) bleek de oorzaak te zijn dat we al uren in een stank reden die we niet konden thuisbrengen (en die rotte eieren lucht wil je ook niet thuis hebben!). Het bleek dat in zijn accu hevige eb was, geen druppel meer! Gloeiend heet natuurlijk, gelukkig hadden we water mee. En ook met gewoon drinkwater doet zo’n accu het weer en wij ook weer van de stank af. Onderweg wat snaaiwerk gekocht bij de Lidl en lekker bij de tent opgesnaaid.Wilma was lekker dennenappels voor de honden aanhet gooien; kosttte een spiegeltje....  Later, een door Miguel (lokale kok),  overheerlijke stoofvleespot gegeten.We hebben het niet te laat gemaakt.

Dag 10; 320 Km Lekker binnendoor kunnen rijden met zowaar warm weer, alle openingen van het pak op ventilatie. Bij de ‘Camping Moto Dordogne’ aangekomen namen Jules en John gelijk een verfrissende duik in het zwembad, later Koos ook. In de loop van de vakantie was vooral de voorband van René nogal slecht geworden en Bobo wist nog van een vorige vakantie dat er zo’n 15 Km verderop een motorzaak was die nog wel open was. Daar werd direkt alle werkzaamheden gestaakt en René kon na een klein uur weer rijden met een nieuwe band. De temperaturen waren nu wel erg hoog en de luchtvochtigheid toch wel. En ja hoor, wel waren koud en wel op de camping en heeeeeeeeel vlug de tenten opzetten voordat de echte plens kwam. Tering wat kan er in een korte tijd veel water vallen met zo’n onweerbui! De eigenaren waren er nog steeds, wat wel leuk was, is dat ze leuk meedoen met drinken, ik hoop voor hen dat ze dit seizoen gaan overleven, er was intussen ook een man in de bediening aangenomen, hij is een professionele horecaman, dus hoop ik wederom dat het allemaal goed komt met deze camping. Intussen was en wel normaal eten wat echt lekker is, ook voor gangbare horeca prijzen. De maaltijd afgemaakt met Irishcoffee. Gelukkig was de thermostaat van de douche weer gemaakt en kon er zonder gevaar weer gedouched worden. ’s Nachts is het ook nog gigantisch tekeer gegaan geweest te zijn met noodweer, zware regen, onweer, bliksem, noem maar op. De tenten hebben alles weerstaan.

Dag 11; 410 Km Vanuit de Dordogne richting meer het noordoosten van Frankrijk, redelijk rijweer met wel wat spetters. Lekker opgeschoten.  Uiteindelijk  in Digoin aan de Loire gekomen. Eigenlijk best een mooie (municipale) camping, helaas geen faciliteiten zoals een kantine of zoiets. We hadden intussen al besloten om toch een keer voor de tent te kokkerellen, en dus bij een supermarkt de nodige macaroni boodschappen gedaan. Tijdens deze boodschappenronde barstte nog even een buitje los, gelukkig konden we even onder een luifel schuilen! De nodige vloeibare benodigdheden werden bij een benzinepompstation gehaald, toch wel makkelijk dat ze niet alleen maar brandstoffen verkopen. Op een mooi plekje, met uitzicht op de Loire, werd met één pannenzet en meerdere branders de maaltijd bereidt. Tijdens de bereiding werd het innerlijk natuurlijk niet vergeten, de kreet ‘handeling>slokje’ werd dan ook menigmaal gehoord! ’s Avonds werd er bij de buren op het terras van een leeg huurhuisje gebivakkeerd vanwege de nodige neerslag. ’s Nachts is het nog veel erger geweest, zeer veel wind (de tent werd helemaal plat gedrukt!) en weer veel hoosbuien.

Dag 12; 660 Km  1^E Pinkersterdag Hier werd de zesmansformatie gescheiden, René en Bobo gingen vanaf hier direkt door naar huis. John, Jules en wij gaan lekker weer naar Boele’s. 07.00 uur opstaan want er moesten wel kilometers gereden worden, na de nodige normale ochtendperikelen zoals ontbijten, op weg. De bedoeling was dat de Boele’s groep eerst over de snelweg met René en Bobo zouden oprijden en later, met de eerste tankstop, afscheid nemen. Helaas bleek dat Roger de (achteraf verkeerde) borden volgde en Bobo zijn lieftalige Eva (TomTom) blindelings volgde. Al met al werden de wegen op nogal brute wijze gescheiden! Hand opsteken en daar ging ieder zijn eigen weg. Omdat het de verkeerde afslag was zijn we nog een stukje omgereden m aar hebben ook weer prachtig binnedoor gereden. Voorbij Luxemburg zochten we nog naar een LPG tankstation, deze werd door één of andere halvegare Belg voorgereden wéér Luxemburg in, maar geen LPG vulstation! Het LPG boekje bracht uitkomst en op weg naar Marché nabij Bastogne was er één, joepiedepoepie, motoren ook weer blij. Hierna nog 40 Km naar Boele’s. We hadden ons net geïnstalleerd toen Antonio, Janneke met gezin arriveerde en we zo onze ervaringen konden uitwisselen. René en Bobo vlogen intussen de nodige snel-en tolwegen over om maar snel thuis te wezen. Toch een rit van zo'n 1000 km!

Dag 13; 414 Km Op naar huis voor Roger en Wilma, John en Jules hadden een makkie en waren bijna al thuis voordat de motoren warm waren. Veel regen en maar een paar kleine files in Limburg en Brabant door kop-staart botsingen. Bij Opmeer nog een ongeval, Hier had iemand een brug terug willen koppen. Noodgedwongen het laatste stuk nog binnedoor gereden.
De honden hebben zich prima vermaakt, we hebben in totaal 5500 kilometer gereden, 

Opgemaakt door Bobo en Roger met behulp van het dagboekverslag van Roger en Jules.

En toen was Jules ook weer thuis !