Vakantie 2009, Frankrijk.

 Hier het idee voor onze trip dit jaar, De ronde van Gallia van Asterix, welk verhaal weer is gebaseerd op de Tour de France

Dag 1 zaterdag 16 mei, 391 km .

Pas na 13.00 uur vertrokken, eerst over de snelweg naar Rotterdam en van daar uit binnendoor via Zeeland naar België. Op de grens van NL naar B nog een flinke hoosbui gehad en toch wel wat nat geworden. In B over de binnendoor wegen naar Oostende en vanaf hier de kustlijn gevolgd. Af en toe over de boulevard gereden en dus echt dicht langs de kust. Vlak bij Nieuwpoort meerdere campings gezien maar we moesten eerst pinnen want we hadden geen cash geld bij ons. Het was even zoeken voordat we de enige bank in Nieuwpoort hadden gevonden waar onze pasjes werken, maar gelukt! Stukje terug naar camping “Evergreen”, midden in het dorp maar rondom in het groen. Bij de inschrijving 4 biertjes gekocht en later om de hoek bij de “Friterie” lekker patatje stoofvlees en nog wat biertjes gehaald. Later begon het te onweren en te regenen dus lekker vroeg slapen.

Dag 2 zondag 17 mei, 294 km .

Omdat we vroeg zijn gaan slapen waren we ook vroeg wakker. Aangezien we nog geen inkopen hadden gedaan was er geen ontbijt, wel koffie. Roger ging de honden uitlaten en kwam een banketbakker tegen dus luxe broodjes voor ontbijt. LPG tanken en op pad. We zaten zo in Frankrijk, via de snelweg omdat de weg was opgebroken en we de omleiding moesten volgen, dat zal nog wel vaker gebeuren…. Bij Duinkerken de snelweg af en de D940 volgen langs de kust. Deze weg brengt je over veel rotondes en door veel dorpjes. Ook door steden, we reden dwars door Calais om daar de kustweg weer op te pakken. Even gestopt bij het uitzichtpunt op Cap Blanc Nez (134mtr hoog) wat opvalt omdat de kustlijn voor de rest vrij vlak is. Verder naar het zuiden via Boulogne, Le Touquet richting Dieppe. Onderweg nog een flinke plensbui gehad, we zaten ook druipend bij McDonalds wat te eten. Even voorbij Dieppe, in het plaatsje Pourville sur Mer vonden we, via een bord langs de doorgaande weg, een motor(vriendelijke) camping www.relais-motard.com . Ze hebben van alles behalve kampeerders zo vroeg in het seizoen op een zondagavond. Maar we hebben een mooi plekkie, bier, eten en whisky!

Dag 3 maandag 18 mei, 236 km .

Opruimen ontbijten en afrekenen, viel mee; 64 euro voor alles (overnachting, eten drank en ontbijtje). Nog voor twaalven van de camping vertrokken. Een mooi kustweggetje - was ook het enige weggetje op de kaart die als “mooi” stond gemerkt - langs allerlei prachtige oude huizen. In Bolbec weer eens gas getankt en met een boog om Le Havre heen. De “Pont de Tancarville” genomen om over de Seine te rijden. Deze brug is, heel handig, tolvrij voor motoren. De wegen tot aan Caen waren afwisselend vlak en recht en slingerend door de heuvels. Bij Caen de rondweg genomen. Daar melde ons navigatiesysteem dat we nog 92 km konden doorrijden over de autoweg. Dat hebben we dus niet gedaan, bij Bayeux zijn we weer echt naar de kust gereden. We hebben een campingplaats voor twee nachten genomen op de “stads”camping van Arromanches. Voor de historici; hier was de kunstmatige haven aangelegd waar ze in 1944, na D-day, de geallieerde troepen mee bevoorraden. De restanten van deze drijvende haven liggen nog steeds op het strand. ’s Avonds wat door het centrum en over het strand geslenterd en wat gegeten.

Dag 4 dinsdag 19 mei, 0 km .

Om 4 uur ‘s nachts werden we gewekt door een rotklap wat klonk als een auto die tegen een lantaarnpaal reed. We hoorden nog mensen uitstappen en een vrouw huilen, ze deden het dus nog. Na ongeveer een uur hoorden we iets van een takelwagen. We zijn onze tent niet uitgeweest, we lagen veels te lekker. Bij daglicht bleek dat een auto dwars door een betonnen tuinmuur was gereden, vervolgens een lantaarnpaal had onthoofd en  - aan de oliesporen te zien- midden op straat tot stilstand was gekomen. Logisch dat we wakker werden! Overdag hebben we door het dorpje gelopen en winkels bekeken. Er was een winkel met originele WO2 spullen; duitse helm: 600 euro, originele engelse overall: 480 euro, enz. Vervolgens zijn we de heuvel/klif opgelopen om bij het monument te kijken en terug in het dorp een biertje te kopen. Met de bierprijzen hier voel je je gelijk mede-eigenaar! Toen er een hoosbui losbrak moesten we wel op een overdekt terras blijven zitten: overmacht. We waren net terug bij de tent toen de tweede hoosbui overkwam, geen probleem; onze “de Waard” heeft genoeg zitruimte en is waterdicht.

Dag 5 woensdag 20 mei, 231 km .

Om half twaalf reden we eerst nog wat langs de kust. Omaha Beach zijn we ook gepasseerd, maar afgezien van de diverse musea is er weinig te zien. We zijn nog even in Ste. Mère-Eglise geweest, bekend van de parachutist in de kerktoren (kijk maar naar de film “the Longest Day”). Van hieruit zijn we naar het westen gereden, vervolgens naar het zuiden, richting Mont Saint Michel. Hier even gekeken en wat foto´s gemaakt. Het is hier, zoals te verwachten, een aardig commerciële bende. Vervolgens zijn we naar de kust gereden om een camping op te zoeken want Wilma is moe en heeft last van d’r been. We hebben een mooie camping gevonden aan de kust in het dorpje Cherrueix, iets ten oosten van St.Malo. Het rijden onderweg was mooi maar voor Wilma geen onverdeeld succes met een lekke achterschokbreker. We hadden Ruud al eens ge-sms-t wat een nieuwe kost bij zijn vrienden van Hyperpro, maar er zit drie weken wachttijd op zo’n ding. Vandaag kregen we een sms dat ze er eentje hadden gevonden (een gebruikte). Even gebeld en ze sturen deze op naar camping moto Dordogne, makkelijk dat moderne reizen met de huidige communicatiemiddelen. Maar nog steeds geen internetverbinding met onze laptop, ik dwaal af. Laatste keer dat ze een schokbreker opstuurden duurde het een week, dus we kunnen rustig aan doen! Morgen hebben we weer een rustdag, het is dan ook hemelvaartsdag, kunnen ze ook niks opsturen L.

Dag 6 donderdag 21 mei Hemelvaartsdag, 63 km (roger)

Vandaag weer een luie dag. Weinig doen, een beetje wandelen en bijkomen. Het is tenslotte vakantie! Het weer ziet er redelijk uit,niet te koud en af-en-toe een zonnetje. Overdag op zoek gegaan voor boodschappen en dat valt niet mee! Op zondag zijn de winkels gewoon open, zo niet op hemelvaartsdag. Een flink stuk moeten rijden tot ik een buurtsupertje vond die open was. Voor de rest wat geluierd, wat langs het strand gelopen alwaar ze aan het strandzeilen waren. Gedurende de avond lopen kloten met Wilma d’r gsm want we zitten echt in the-middle-of-nowhere; geen internet en geen gsm bereik voor Wilma. Later nog een Irish-Coffee’s en een paar whisky’s. Die zijn hier wel goedkoop in de supermarkt.

Dag 7 vrijdag 22 mei, 316 km .

Toch wel met een zwaar hoofd opgestaan en om precies 12 uur reden we weg. Eerst langs de kust maar dat was erg druk. Dus dwars door Bretange naar de zuid-west punt. Mooie glooiende wegen met af een toe een stuk autoweg. Het navigeren ging in het begin niet helemaal lekker want Roger z’n navigatiesysteem had wat kuren. Onderweg nog op zoek voor lpg en boodschappen. Ook gebeld met de camping moto Dordogne dat er een schokbreker zit aan te komen want Ruud stuurde een bericht dat deze met DHL mee is. Uiteindelijk hebben we aan de kust bij Fouesnant een mooie camping gevonden. Met internet!  

Dag 8 zaterdag 23 mei, 25 km

Eerst even lekker ge-internet met een superbreedbandverbinding. Later even boodschappen wezen doen met z’n allen op en in Roger’s motor. Best wel druk voor Wilma met twee honden in het zijspan! Doorgereden naar de toeristische kust, eerst naar Cap Coz en toen naar Beg Meil. Terug op de camping een soort van zeeuwse rijsttafel gemaakt. Nog wat met de computer zitten kloten, paar koffietjes en slapen.

Dag 9 zondag 24 mei, 417 km .

Vandaag hebben we als reisdoel gesteld La Rochelle aan de kust. Om 11 uur vertrokken en de kortste weg langs de zuidkant van Bretange was gelijk ook de snelste. Dat is dus wel lekker opschieten maar ook saai. Voorbij Vannes ging het rechtsaf naar St.Nazaire en daar had Wilma stroomprobleempjes. Nieuwe zekering erin en alles weer goed, tot ze de koppeling inkneep. Toen kwam er rook uit de koppelingsschakelaar. Draden doorgeknipt en nu kan de K100 alleen nog in z’n vrij starten, lekker belangrijk. De reis verder was saai, het landschap is niet spectaculair en alle winkels, terrassen e.d. zijn gesloten. Het is dan ook zondag en buiten het seizoen, wat hier juli en augustus is. Onderweg heeft Wilma met haar brakke remmen (zijn een beetje vet van de schokbreker olie) bijna een hond terug gekopt en twee auto’s achterop gehad. Maar ja, we hebben al twee honden dus wat hebben we aan een derde! Het stuk kust onder St.Nazaire is een soort van polderlandschap met huizen in spaanse stijl. Het was inderdaad inmiddels aardig warm geworden, dus dat paste wel. Verder binnendoor over slechte wegen naar La Rochelle alwaar we om 18:30 aankwamen opeen camping met mooie oude bomen. Roger is afhaalpizza’s en bier wezen halen.

Dag 10 maandag 25 mei, 437 km .

Lekker vroeg op en dus op tijd weg. Eerst dwars door La Rochelle op zoek naar de U-boot bunker die hier ligt. Geheugensteuntje: vertrek en aankomst van de duikboot U-96 van de film Das Boot speelde zich hier af.  We hebben de bunker gevonden en van een afstand kunnen bekijken want deze ligt nu midden op een omheind industrieterrein. Wat foto’s gemaakt en oostwaarts! Eerst dwars door het vlakke land richting Limoges. Gaandeweg werd het landschap ook wat glooiender leuker om te rijden. Vooral de D704 was erg mooi en goed. Af en toe namen we een zijweggetje, die waren qua wegdek zwaar kut, zeker met Wilma d’r lekke schokbreker. Er moest ook weer gas getankt worden. Dat had wat voeten in aarde. De eerste was onvindbaar, de tweede buiten werking, de derde was raak! Tanken weer vol en we hoefden nog maar 25 km . Helaas was net de pleuris uitgebroken, onweer, bliksem en regen. We kwamen dus nat aan op camping moto Dordogne (www.motocamp.com)  alwaar we hartelijk werden ontvangen. De schokbreker is nog niet gearriveerd maar we zitten binnen aan een koud biertje terwijl het buiten hoost. Ze hebben nu overal WiFi dus we kunnen lekker dit verslag bijwerken. En om alle indianenverhalen weg te nemen: het is nog steeds een motorcamping!

Dag 11 dinsdag 26 mei, 40 km (roger) en dag 12 woensdag 27 mei, 109 km .

Dit worden twee rustdagen op de motorcamping Dordogne, in afwachting van de schokbreker van Wilma d’r motor. Dinsdag en beetje geluierd, ge-internet en gepraat. Dit laatste tot s’nachts laat. Heel gezellig. We horen van Pieter en Renske dat alles goed loopt op de camping, ze hebben dan ook al heel veel gedaan. Sanitair opgeknapt/vernieuwd, de barruimte groter gemaakt, hutjes en caravans geplaatst, echt een verbetering allemaal. Roger is dinsdags nog even boodschappen wezen doen want de hondjes moeten ook eten. Op woensdagmiddag, een uur of één kwam er een vrachtwagen de schokbreker afleveren. Gelukkig volgens planning! Ruud en zijn vrienden van Hyperpro in Alphen a/d Rijn en ook de mannen van DHL; bedankt allemaal! De schokbreker gemonteerd en de vette remblokken van de achterrem vervangen en gelijk even proefrijden, we moesten toch even naar de supermarché. Boodschappen gedaan en een rondje gereden over mooie slingerwegen, de motor van Wilma rijdt weer prima. In de stad Gourdon, zo’n 13 km vanaf de camping, nog een paar remblokjes voor de zijspanrem, uiteraard de enige die we niet bij ons hebben, gekocht want deze raakte ook op. We zijn hiervoor bij twee brommer/motorzaken geweest. Deze hadden allebei het magazijnsysteem van de Ludolfs (of voor diegene die deze Discovery-serie niet kennen, de inrichting van de winkel van malle Pietje). Er waren nog net kleine looppaadjes tussen de brommers, motoren, grasmaaiers en onderdelen door voor de eigenaar. Terug op de camping worden deze gemonteerd maar eerst een biertje en dit verslag even bijwerken. S’Avonds hebben we nog onder het genot van een biertje een Alzheimer shirt op het plafond geprikt, is vrij zeldzaam.

Dag 13 donderdag 28 mei, 280 km .

We reden om half elf weg van de camping volgens de route van ons navigatiesysteem: kortste route en vermijd tolwegen. De eerste 8 km was écht binnendoor, we zijn ongeveer over boerenerven gereden. Daarna ging het over de wat grotere “D”wegen oostwaarts. Ons doel was de motorcamping bij Crest maar eerst naar de brug van Millau. Een paar jaar geleden zijn we al óver de brug gereden, nu wilden we eens kijken hoe de oude route was en hoe de brug er van onder uitziet: in één woord, imposant! Bij het bezoekerscentrum voor de brug wat foto’s gemaakt en wat staan te kletsen met diverse mensen die meer oog hadden voor Roger z’n motor dan voor de brug. Een stel nederlanders gaf ons ook een goede reistip om door de Gorges du Tarn te rijden, deze route begint vanaf Millau. We hadden toch tijd zat want ons einddoel was bijgesteld. Ondanks dat “Le camping Moto” nabij Crest nieuwe eigenaars heeft zijn huisdieren nog steeds niet welkom, zo leerde een telefoontje onderweg. Een gemiste kans voor ze, de eikels! Resumé; het laatste stuk door de indrukwekkende canyon van de Gorges du Tarn gereden. Prachtige stukken rots! Maar ook een heel slecht wegdek. Dus we waren er vroeg klaar mee. In het dorpje La Maléne een camping gepakt en nog voor het tent opzetten een paar biertjes op een terras in het dorp genomen. Dit alles met het geruis van de rivier Tarn op de achtergrond.

Dag 14 vrijdag 29 mei, 280 km .

Gisteravond hadden we vanaf het terras al een heel spannend weggetje omhoog de bergen in zien lopen, sommige auto’s moesten steken in de haarspeldbochten! Deze weg dus omhoog genomen, mooie weg, mooie uitzichten. Een stukje over de hoogvlakte en toen volgde er weer zo’n mooie afdaling naar Ste. Enimie. Hiervandaan ging het over de wat grotere wegen globaal richting Genève. Onderweg op een terras bij McDonalds nog even een stukje van het vorige verslag kunnen mailen en weer verder. We zijn door St.Etienne gereden en langs Lyon. Helaas was dit tijdens de avondspits zodat we toch nog wel een beetje in de bloedhete file hebben gestaan.  Nadat we uit de drukte waren werd het tijd om een camping op te zoeken. We hebben het eerst geprobeerd langs de rivier de Rhône. We hebben daar één camping gevonden maar deze voldeed niet aan onze eisen v.w.b. eten. Er werd een daar in de “snackbar” diepvriesbroodjes in een magnetron gepleurd en dat was het. Nog een stukje doorgereden de bergen in en toen vonden we in Saint Rambert en Bugey (ik verzin de plaatsnamen ook niet) een camping met een echt restaurant ernaast. We hebben daar goed gegeten en de camping was ook niet verkeerd, zeker niet qua prijs; € 6,72 voor ons allen! Bij de receptie hadden ze dan ook nog een telefoon met draaischijf, dus het was overbodig om te vragen of ze WiFi hadden….

Dag 15 zaterdag 30 mei, 298 km .

Redelijk op tijd weg en weer, zoals we de hele vakantie al eigenlijk doen, binnendoor verder. Dit keer hebben we motorcamping “ La Mouche ” (www.motorhotel.eu) in het zuiden van de Vogezen als doel gesteld. Hier was Roger afgelopen winter al geweest tijdens zijn MCA Alp-Rally. De route binnendoor was mooi maar niet spectaculair. Bij La Mouche was het niet al te druk en ze hadden gelukkig nog een kamer vrij want we sliepen al een paar dagen op een lek luchtbed en dat is, zeker bij het ontwaken, geen pretje. ’s Avonds lekker gegeten met de gezamenlijke barbecue, nog een of twee drankjes en vroeg naar een echt bed!

Dag 16 zondag 31 mei, 1^e pinksterdag, 364 km .

Lekker van het verzorgde ontbijt genoten en gehoord dat internet hier in de Vogezen ook geen pretje is, Jos en Anselma van La Mouche doen alles nog via een 44k4 inbelmodem. Dus ook hier geen update van ons verslag. Weer verder noordwaarts. Eerst mooi binnendoor door de Vogezen maar zodra we in de buurt van Nancy kwamen werd het binnendoor steeds minder leuk. Eerst nog een stukje geprobeerd maar hoe meer we Metz naderden des te rottiger het werd. Industriesteden, rotondes en ontelbare stoplichten. We werden er puur chagrijnig van. Dan maar de snelweg op richting Luxemburg. Uiteraard ging het weer eens fout in stad Luxemburg, net als zoveel anderen een afslagje gemist en een extra rondje moeten rijden. Uiteindelijk door het mooie Luxemburgse landschap in het noorden aangekomen. Hier rookwaar en luchtbedden aangeschaft. Ruim 20 km later melden we ons bij Jan en Annemarie op Boele’s Place (www.boelesplace.be) Het was gelukkig niet meer zo druk als zaterdag want dan hadden we moeite gehad om een plekje te vinden, vertelden ons de diverse bekenden die we tegenkwamen. Ook hadden we diverse vrienden net gemist, die waren net weg. We hebben ons toch wel vermaakt, uiteindelijk werd het al weer licht toen we ons bedje opzochten.

Dag 17 maandag  1 juni, 2^e pinksterdag, 0 km

Rustdag bij Boele’s. We hadden gisteren nog John gebeld dat wij hier zaten en hij was ook zijn pet vergeten dus die kwam weer terug van der Alte Schmiede. Alle bezoekers van afgelopen weekend waren inmiddels vertrokken. Er kwamen nog drie nieuwe gasten, dus met een klein groepje zitten kletsen, drinken en eten.

Dag 18 dinsdag 2 juni, 516 km .

Met John samen de route naar Nederland uitgestippeld. John doet dit al jaren vanaf een bierviltje met notities en het vertalen naar ons navigatiesysteem ging niet goed. We reden onszelf steeds klem in doodlopende weggetjes en grindpaden. Dus John weer voorop met zijn papieren “Tomtom”. Bij Stein afscheid genomen van John en wij door naar Antonio en Janneke. Lekker even zitten bijkletsen en meegegeten. Na het eten toch besloten om door te rijden naar huis, ondanks het aanbod van een slaapplaats in Posterholt. Nederland per snelweg doorkruist en om half twaalf waren we thuis. Nog even zitten en morgen lekker uitslapen in ons eigen bed!