Vakantie mei 2012, Engeland en K9 treffen

Dag 1 zou eigenlijk vrijdag 11 mei moeten zijn, maar toen was Roger’s motor nog niet af, dus…

Dag 1, zaterdag 12 mei 2012.

Op tijd opgestaan want we moesten nog het een-en-ander inpakken. Op pad naar Hoek van Holland. Vanaf het Noordzeekanaal lekker binnendoor. Dwars door Den Haag en mooi langs de duinen. We waren mooi op tijd en het inchecken van de honden was ook geen probleem. Op de ferry van Stena-Line de honden naar de kennel gebracht en daarna een hapje eten. Wat rondgelopen op de boot, tukkie gedaan, biertje gedronken en nog een loopie gedaan. Om 21.15 uur, dat is kwart over acht lokale tijd, lagen we aangemeerd. Van de boot afgereden en eerst even een stukje gras gezocht voor de honden om even te lopen, poepen, piesen. Het werd al aardig schemerig dus zo snel mogelijk naar de camping gereden in Bradfield, zo’n 10 km vanaf de boot. Tent gebouwd, honden eten gegeven en nog een Guinness op het terras gedronken.

Dag 2

Van Harte!!  Wilma is jarig!! 

Het was een koud nachtje maar we stonden op met een lekker zonnetje. Bij de pub een English Breakfast genuttigd en op pad. Eerst een stukje rijden, boodschappen gedaan, nog een stukje gereden en toen waren we alweer bij de camping. Daar was Roger wat klusjes aan de motoren aan het doen, terwijl Wilma eten aan het bereiden was onder het genot van de gescoorde biertjes. Niet al te laat gaan slapen. Koud!

Dag 3, maandag.

Vandaag op naar het noord-westen. We hebben Bedford als einddoel gesteld. We hebben de tent ingepakt en zijn vertrokken met miezerregen bij een graadje of 10. Het is continu aardig fris, ’s nachts een graad of 8 en overdag maximaal 13 graden. Lekker binnendoor door het glooiende landschap. Gedurende de middag werd het droog en begon het zonnetje een beetje door te komen. Na twee rondjes door Bedford hadden we de “Tourist Information Office” gevonden. Wilma heeft een aantal opties voor campings gekregen. De eerste waar we heen gingen was een kwartiertje rijden noordelijk van Bedford. Daar was helemaal niks bij en was een heel eind buiten een dorp. De volgende was in Ridgmont, wat jammer genoeg weer aan de zuidzijde van Bedford was. Dus ons derde rondje door die stad in de avondspits gereden. In Ridgmont was de camping bij de pub “Rose & Crown”. Prima stek, goed eten en een goed biertje. ´s Avonds was daar een bijeenkomst van een oldtimerclub met allemaal oude engelse auto´s. Weer koud gaan slapen….

Dinsdag 15 mei 2012

Weer een dagje rustig aan, na alle perikelen die we de afgelopen weken voor onze kiezen hebben gehad. Een beetje lopen met de honden, eieren gehaald bij het winkeltje en gegeten in de pub. Nog een Guinnessje of twee in de pub, daarna in de tent nog een versnapering en lekker slapen.

Dag 5

Op naar het noorden! Dit keer hebben we Bedford weten te vermijden en liepen we pas wat vertraging op in Northhampton. Vervolgens vlak langs Rugby richting Nuneaton. Pas vanaf daar begon het rijden wat leuker te worden. Langs Burton, Ashbourne naar Buxton. Allemaal mooie engelse weggetjes waarvan het laatste deel met de overbekende stone-walls langs de velden. Vanaf Buxton hebben de befaamde Cat-and-Fiddle weg gereden naar Macclesfield, wat een paradijs was voor motorrijders. Ja,was; nu staan er allemaal flitspalen voor trajectcontrole. Maar, nevertheless, een prachtige weg. Helaas werd het vanaf hier drukker en belanden we in de avondspits. Na een km of 25 gesukkel kwamen we in een prachtig stukje Peak-District! Heerlijk gestuurd over een weggetje ongeschikt voor vrachtwagens. Via wat slaperige dorpjes kwamen we uit in Holsmfirth, alwaar we zijn gaan opletten voor een camping. Deze vonden we dan ook vlak erboven in een gehucht wat Brockhole heet. Hier ’s avonds bij de Indiase Take-Away eten gehaald.

De 6^e dag, 17 mei.

Heerlijk lang geslapen, dit om de regen af te wachten. Roger is met de honden gaan lopen langs het riviertje waar we langs staan, als enigen op een veldje. Na een stevig engels ontbijt zijn we wat gaan wandelen. Over een voetpad waar de honden los konden naar het gehucht gelopen. Uiteraard in de pub beland. Hier lekker zitten kletsen met wat locals en ondertussen boodschappen gedaan in het supermarkt(je) er tegenover. Terug langs de andere kant van de rivier en voor de tent eten gaan koken.

Dag 7

Vandaag gaan we ons bootje ophalen! Het is maar een half uurtje rijden naar Shire Cruisers in Sowerby Bridge. Onderweg nog de lpg-tanken even opgetopt, kan maar gedaan zijn. Aangekomen in Sowerby Bridge zijn we eerst naar een grote Tesco supermarkt gegaan. Alhier kon Wilma zich wel een halfuurtje vermaken tussen de winkelrekken. Vervolgens ons gemeld op de scheepswerf. We hadden nog een half uurtje over, dus een pint op een terras. Om twee uur onze spullen aan boord gezet en vervolgens kregen we instructie op de boot, onze heet de “Devon”. Een leuk klein bootje, groot genoeg voor ons tweeën en de drie honden. Alles werd uitgelegd; de motor, verwarming, water, verlichting, enz. Vervolgens een briefing bij de receptie. Alles klaar en op pad. Door de eerste drie sluizen onder begeleiding van iemand van Shire Cruisers. De eerste twee sluizen waren handbediend dus Wilma kon aan de bak. Je krijgt dan best een hoop informatie in korte tijd, dus het duizelt je dan wel even. De derde sluis had een sluiswachter en daarna konden we zelfstandig op pad. We kregen een stuk van zo’n drie kilometer zonder een sluis, het langste stuk zonder sluizen op onze route! De boot heeft niet veel diepgang maar het kanaal(tje) was nog ondieper aan de kant. We wilden aanmeren om de honden even te laten lopen maar we liepen op de grond. Geen groot probleem en even later zijn we afgemeerd in Luddenden Foot voor de nacht. Het bootje is niet al te groot dus alles gaat schrijlings langs elkaar heen. Ook het bedje is niet zo heel ruim en dat met drie honden op het bed. Al met al is het een beetje persen maar best wel knus. Ik heb jullie nog niet verteld van de wc….a tight fit, zeg maar….

Dag 8, zaterdag 19 mei.

Nu echt op pad met het bootje! De eerste paar sluizen hebben we alleen gedaan, later zijn we met een andere boot van Shire Cruisers op gevaren. Dat is een stuk makkelijker met het bedienen van de sluizen. Lekker door het kanaal getuft, onder veel bruggetjes door en ook door veel sluizen; vandaag hebben we er 13 gehad. Voor een sluis werden we aangesproken door een andere “skipper”, deze had z’n accu leeg. Die hebben we dus even geholpen. Even later, bij sluis nummer 14, werden we aangesproken door een man, Carl is z’n naam, die even verder overdwars in het kanaal lag met pech. En dus ook de doorvaart versperde! Die hebben we eerst naar de kant geduwd/getrokken en vervolgens heeft Roger z’n kabel van de bediening van de keerkoppeling vervangen. Wat al-met-al toch twee uur werk was. Vervolgens zijn we begin van de avond met Carl op gevaren naar Todmorden alwaar we de boten hebben afgemeerd en Carl ons trakteerde op een paar pints in de pub. Aangezien we toch wel moe waren en de honden ook nog moesten eten zijn we terug naar de boot gegaan met een take-away van “Spice of India”. Aansluitend nog een paar sterke koffies en slapen.  

Zondag,de 9^e dag.

Het was lekker weer, de temperatuur is wat omhoog gegaan. Het dieseltje gestart en gelijk sluis nr. 18 in. Langs de “Great wall of Todmorden” verder de berg op, richting het zuiden. Bij sluis 20 aangekomen zijn we eerst over het jaagpad gaan kijken wat ons te wachten stond qua sluizen. Het viel al op dat het water over de sluisdeuren heen stroomde. Twee sluizen verder bleek ook waarom; een “skipper” had vergeten de “paddle” in de lage sluisdeur te sluiten terwijl hij de sluis probeerde te laten vollopen. Het gevolg; stroomafwaarts liep alles over en stroomopwaarts stond het water gevaarlijk laag in het kanaaltje. De kanaaltjes tussen de sluizen in zijn soms maar heel kort, dus bij het vullen van een sluis zakt het waterniveau in het kanaal. Sluis 21 t/m 24 gingen lekker vlot omdat we tegemoet komend verkeer hadden en we hadden met elkaar afgesproken dat we de deuren open laten, dan kan je zo de sluis in varen. Maar al-met-al is het best nog aardig wat werk zo’n sluisje; bootje aanmeren, Wilma naar de sluis lopen, “paddle” van het slot afhalen, opendraaien, sluis vol laten lopen, sluisdeur openen, “paddle” sluiten, slot er weer op, bootje losgooien, sluis invaren, bootje vastleggen, andere “paddle” openen (eventueel slot eraf), sluis laten vollopen, bootje losgooien, deur openen, “paddle” sluiten (eventueel het slot er weer op vloeken), bootje aanmeren, sluisdeur sluiten, Wilma weer opstappen, bootje losgooien, en weer op route! We liggen nu voor de “Pinnel-lock” nummer 26, in het plaatsje Walsden voor de overnachting.

Dag 10

We gaan op pad naar onze eindbestemming op dit kanaal. Eerst door sluis 26 en voor je het weet ben je 5 sluizen en een paar uur verder (zie het verhaal van gisteren voor de hoeveelheid werk). Normaal gesproken moeten we bij sluis 33 omkeren omdat de route verder meer tijd kost dan wij hebben. We zijn tot voorbij sluis 30 gegaan en hebben de boot daar afgemeerd. Het laatste stuk hebben we lekker met de honden langs het kanaal gelopen, je ziet dan net zo veel en gaat nog sneller ook! (zie tekst van gisteren….) We zijn gelopen tot aan de grens van Yorkshire en Lancashire. Op de terugweg door het dorp Walsden gelopen,wat gegeten en gedronken bij een pub en boodschappen gedaan. Het is vandaag een stralende zonnige dag, dus het lopen door het prachtige landschap en terras-zitten is geen straf. Teruggekomen bij de boot zijn we omgekeerd en hebben nog een drietal sluizen gedaan, en verdomd; we liggen nog steeds in Walsden! Lekker in het zonnetje gezeten met de honden en een biertje erbij.

Dag 11 dinsdag 22 mei.

Weer een stukje terug varen vandaag. Eerst een aantal sluizen gedaan die allemaal vlak achter elkaar liggen. Weer aardig wat werk en de vermoeidheid begint nu toch wel op te spelen. Wat nou, lekker rustig een beetje varen; we zijn er ingetuind!! Omdat de sluizen dicht bij elkaar liggen konden de honden mooi op de kant blijven en een beetje rondsnuffelen. Vervolgens weer een wat langer stukkanaal en voeren we langs de “Great Wall of Todmorden” laatstgenoemd plaatsje in. Nog een sluisje (Lock nr 19) en daar is een hele mooie kade midden in het centrum, tegenover een pub. Goh wat erg. Hier wat gegeten en vervolgens wat door het stadje gelopen en bij een andere pub gebruik gemaakt van de gratis WiFi. Hier lazen we ook op facebook dat Henk Pit was overleden, mooi kut is dat! Onze gedachten zijn bij Maaike en de kids.

In Todmorden is ook een “Toy & Model Museum” die Roger even van een bezoek heeft vereerd. De eigenaar is een karakter wat zo in de serie “Midsummer Murders” past, hij gaf bij zijn rondleiding vee luitleg en deed bij z’n treinbaantje ook de geluiden!

Dag 13.

We hadden een wekker gezet om niet al te laat te vertrekken want we moesten om twee uur bij de “Tuel Tunnel Lock” zijn in Sowerby Bridge. Gelukkig hoefden me maar 4 sluizen te doen voor dat we daar waren en een aantal hebben we samen kunnen doen met een andere huurboot die ook op de terugweg was. Scheelt weer werk. Het laatste traject is een heel lang stuk kanaal zonder sluizen waar we ruim een uur konden pokkelen. Rustig van het mooie weer en landschap genieten. We waren om half één al bij de sluis, dus de boot afgemeerd en bij een pub een tweetal pints gedronken tot het tijd was. De sluiswachter vriendelijk bedankt en dan alleen nog de sluizen 2 en 1 door en we waren weer terug bij de werf waar we de boot morgen moeten inleveren. Daar de boot afgemeerd en even de stad in om wat te eten. Wat ’s middags dus nog verdomd lastig is want bijna alles is dicht (of alleen de keuken) tot 18:00 uur. Maar toch wat gevonden en een-of-andere super hamburger gegeten. Het kanaal waar we net nog doorheen waren gegaan lag er nu leeg bij vanwege een reparatie aan een kademuur. We zijn hier dus over drie fietsen heen gevaren!  Opeen gegeven moment werden we door iemand erop geattendeerd dat er allemaal scooters bij de pub op de hoek stonden. Er was daar een meeting van allemaal italiaanse scooters. Allerlei uitvoeringen; gechopt, origineel klassiek, vol met spiegels enz. als in de 60s. En de berijders veelal in bijpassende kleding als Mods en met colors op de rug. Schitterend om te zien en te horen! 

Dag 14, vrijdag de 25^e.

Deze morgen de boot uitgeruimd en een beetje schoongemaakt. Vervolgens lekker op tijd gaan rijden,maar we moeten ook best wel een stuk. Eerst een stuk met veel bebouwing, door Bradford en langs Leeds. Meer noordelijk werd het landschap steeds mooier, eerst door North Yorkshire, Durham en aansluitend door Northhumberland. Het enige nadeel was dat we dwars door Newcastle moesten. Het laatste stuk prachtig gereden en tegen zessen waren we bij de schotste grens. We moesten zo’n 6km vanaf Berwick  zijn in de Salutation Inn, een pub met camping in the-middle-of-nowhere. We werden uiterst hartelijk ontvangen, voor zover we dat tenminste konden verstaan, want de meesten praten schots. Dat is een moeilijk soort engels….  Tentje opgezet, praatje gemaakt, bij de pub gegeten, nog meer gekletst en nog wat drinken en vroeg slapen.

Zaterdag de 15^e dag.

We wilden uitslapen maar waren al vroeg wakker. Rustig ontbijten en de toerrit niet meerijden. We hebben onze eigen rit gemaakt; eerst boodschappen doen, wat rondlopen in Berwick (upon Tweed) en nog wat rondgereden. En opeens waren we in Schotland!
Terug op het treffentje (een kleine 20 zijspannen en twee trikes) wilde Wilma twee bieren halen bij de pub om bij de tent op te drinken. Mocht niet! Gisteren bij een andere bardame wel, maar bij de bazin dus niet. Roger is weer naar de supermarkt gereden en heeft bier en ijs gehaald, dan verdient de pub maar niks aan ons. Lekker bij de tent gekookt en een hoop rondgekletst met de andere treffengangers. ’s Avonds wilden we naar de feestavond gaan maar de kleine pub was aardig vol, dus we zochten een rustig hoekje waar we konden staan/zitten met de honden. Vervolgens gaf de bazin van de kroeg op een uiterst onvriendelijk toon ons te kennen dat de honden dáár niet mochten komen. Wilma was het zat en heeft in haar beste engels de bazin verteld hoe ze over haar (gedrag) dacht. Bij de tent nog een paar koffietjes gedronken en lekker gezellig moe geworden.

Dag 16, zondag.

De twee organisatoren van het treffen kwamen hun verontschuldigingen aanbieden voor het gedrag van de bazin van de pub/camping. Ze waren zelf ook niet helemaal content met de gang van zaken. De bazin/manager van het geheel wilde de wc’s niet schoon (laten) maken of bevoorraden zodat de campinggasten dat dus zelf moesten doen! Het management was dus afgelopen jaar veranderd.  En niet ten goede blijkt dus.
Wij hebben afscheid genomen van iedereen en zijn lekker gaan rijden. Eerst oostwaarts en via Berwick langs de oostkust van Engeland afzakken. Het was alleen jammer dat er een zee-mist langs de kust hing. Een paar honderd meter vanaf het water hing een dikke mist en was het zo’n 3 tot 5 graden kouder als een kilometer landinwaarts. Door die mist was er ook niet al te veel te zien. Maar we hebben wel mooi gereden! Door de Tyne-Tunnel in Newcastle, bij Sunderland weer richting kust en als je dan uit de bebouwing bent word het weer mooi rijden. Alleen het stuk bij Teesside is erg veel industrie, maar te zuiden word het mooi glooiend en een prachtig landschap. We tikken dit verhaaltje nu op een boeren-camping in Whitby, lekker in het zonnetje terwijl we verderop de misthoorn van de haven horen toeteren.

Maandag, dag 17.

De beslissing is gevallen om hier nog een dagje te blijven staan en een beetje rond te toeren / lopen. Het weer is in ieder geval lekker, de zee-mist is aardig weggetrokken. Eerst een stukje noordwaarts om bij Sandsend langs de kust te gaan rijden. Foto’s gemaakt en met de honden lekker over het strand gelopen. Na een ijsje zijn we verder gereden naar het centrum van Whitby. In deze plaats hebben we een jaar of 8 ook al eens rondgelopen op weg naar de Dragon-Rally.  De motoren in het centrum geparkeerd en lekker als Jan-de-toerist (maar dan met 3 honden) rondgelopen. Een pint gedronken op een heet pleintje, de honden laten zwemmen in de haven, vervolgens een pint gedronken op een koeler plekje. Nog wat inkopen gedaan en lekker terug naar de camping.

Dag 18

Gelukkig was de zee-mist niet erg aanwezig want dat maakt het een stuk minder aantrekkelijk om langs de kust te rijden. Eerst op weg over de A165 naar de “Humber-bridge”, dus langs Hull over de brug. Deze kost wederom voor motorrijders niets, evenals de tunnel bij Newcastle. Verder door Grimsby en Cleethorpes (waar Roger een aantal jaren terug met de rugbyclub was) de A1031 langs de kust gevolgd. Mooi rijden, het is hier wel wat vlakker maar de dorpjes minstens net zo mooi. Door verschrikkelijk toeristische kustplaatsjes, zoals Mablethorpe, gereden en uiteindelijk een camping gevonden net voorbij Skegness, ook al zo’n caravan-park stadje. Hier nog wel eerst even wat noodzakelijke boodschappen gedaan (behalve koffie….) en een slangenklem, want die had Roger eraf gereden op een slechte weg tijdens een omleiding.

Woendag 30 mei 2012.

Vandaag gaan we niks doen! Of althans zo weinig mogelijk. Uitslapen is weer niet gelukt, dus Roger ging al vroeg op pad voor koffie en andere boodschappen. Als ontbijt vervolgens stokbrood met kaasjes en KOFFIE. De was gedaan en geluierd voor de tent. Een stukje met de honden gelopen en geluierd voor de tent. Koffietje gedronken en geluierd voor de tent. De camping is wederom weer perfekt, kost geen drol (10 pond per nacht incl. honden), wasmachine en droger ( kan handig zijn…..), visvijver (leuk voor de vissers onder ons…….) en we hoeven ons morgen niet te haasten….de hele dag de tijd om verder te reizen. Verder hebben we een heel groot veld voor ons en de honden die dus lekker los kunnen rondbanjeren…. ’s Avonds nog even een verfrissend buitje.

Dag 20.

Toch nog een beetje regen met oppakken, niet veel, maar toch. Tijdens het rijden niet veel last van gehad, op één steviger buitje na. Eerst verder langs de kust en vanaf Kings Lynn dwars door het vlakke landschap van Norfolk. Vlakke wegen, slootjes en af en toe een dijk, qua aanzicht bijna net west-Vlaanderen. Vervolgens Suffolk ingereden, hier werd het al weer wat glooiender. Onderweg nog wat gegeten bij een oude plattelands pub –the Cock Inn- die bijna nog in originele staat was. Zelfs de banken die er binnen stonden waren nog oud en origineel. Volgens ons was het recept van bonen, worstjes, aardappelen en nog wat ook nog origineel. Bij Harwich aangekomen zijn we eerst naar de haven gereden om te kijken of we eventueel een boot eerder konden krijgen, we zijn er nu toch. Dat lukte niet, bootje vol. B&B of hotel in Harwich lukte ook niet, ze nemen geen honden en die ene die het wel doet had geen kamers meer. Dan maar een kwartiertje terug gereden en de tent opgezet. 

vrijdag 1 juni 2012, dag 21.

Onze laatste dag in het Verenigd Koninkrijk. Retevroeg opgestaan om op tijd bij de boot te zijn, we moesten er al om 08:00 zijn. Roger vond toch nog tijd om even te douchen, spullen en honden opgepakt, kwartiertje rijden (de laatste km’s links rijden) en op tijd bij de boot. Daar was het aardig druk, de engelsen hebben een langs weekend vrij ( bank holiday) ook vanwege het 60 jarig jubileum van “Queen Elisabeth II”, dat verklaart ook dat we gisteravond geen boot konden krijgen. Op de boot de hondjes in het kennel gedaan (hehe, kunnen we eindelijk slapen……..) en wij gaan ontbijten en dit verhaal verder schrijven. En misschien nog een tukkie doen.
Om een uur of vijf reden we van de boot af. Midden in de vrijdagmiddagspits rond Rotterdam…. Het duurde ook vijf kwartier voordat we eindelijk bij de Moerdijkbrug waren en uit de file raakten. Daarna hebben we het engelse voorbeeld gevolgd en zijn we met ruim 130 km/h op de linkerbaan naar Sevenum bij Venlo gereden. Want hier werden we verwacht op het K9-treffen. Om acht uur kwamen we aan en werden we hartelijk welkom geheten door Wilco & Tanja en John. Biertje, tent opgezet, nog een biertje en bijgepraat. 

Zaterdag 2 juni.

De hele dag mooi weer, ondanks de wat sombere voorspellingen. De hele dag leuke dingen gedaan voor mens en hond. Eerst lekker ontbijten. Chris en Suus kwamen ook aan, samen met hun twee honden. Bakkie koffie, later een andere versnapering en spelletjes gedaan met de honden. ’s Avonds lekker barbecuen en sterke verhalen vertellen. 

De 23^e en laatste dag van onze vakantie.

Het regende toen we opstonden. Lekker weer om naar huis te gaan! Ook leuk voor Wilco en Tanja, die beginnen vandaag hun vakantie en willen richting Frankrijk rijden. Na het ontbijt op pad samen met Chris en Suus. Na Den Bosch werd het al wat droger en het laatste stuk was gewoon weer lekker rijden. Nog een stukje binnendoor door de kop van Noord Holland en zo kwam er weer een eind aan deze trip van ruim 2200 km en 16 mijl varen met 60 sluizen!