Brak wakker geworden na een drankbachanaal. We hebben de vakantie ingeslingerd bij Von. Vanmorgen om ff over 10.00 vertrokken en na ong. 700 mtr de eerste stop. Een engels ontbijt bij onze vriendinnen, Chris en Suuz. Met volle buik gaan we om 11.00 op pad. Gaat gesmeerd maar wel veel omleidingen richting Emmen. Het is ergerlijk druk, veel werk-/vakantieverkeer. Na bijna 3 uur sturen dan eindelijk de grens over. Lekker overal binnendoor (de 214/188), langzaam wordt het mooier en vooral ook rustiger. Campings zijn dun gezaaid in deze streek, dus een hotel genomen net voorbij Gifhorn: Gasthof Neuhaus. Om 20.00 uur op terras met bier en forel. Later op de avond met Engelsman zitten kletsen, over motoren en reizen.
Dag
2, zaterdag 01-07, 445 km.
Vanuit Gasthof eerst naar Gifhorn gereden voor het “Muhlenmuseum”, deze was
nog dicht maar we hebben foto’s genomen door het hek en vanaf de weg. Verder
binnendoor, Wolfsburg, Brandenburg etc. Snelweg (80 km) om Berlijn heen, en weer
binnendoor verder naar Poolse grens. Een kwartier in de brandende zon (hele dag
25-30 C.) In Polen saaie lange rechte wegen van, over het algemeen, goede
kwaliteit. Pas na 63 km geld kunnen pinnen. LPG is geen probleem, er zijn
volgens ons meer gaspompen dan benzinepompen. Langs de doorgaande weg (22/201)
naar Poznan. In Lubikova een echte Poolse camping gevonden. Aan een meertje, is
leuk voor Koos! En voor ons: met een kantine. Schijnbaar mag alles op deze
camping. We zitten nu voor de tent met stokbroodje/salade en muziek uit een
poolse auto.
‘s Morgens ontbijten en pleite. Wegnr. 12 gevolgd richting het oosten. De wegen zijn variabel, de ene keer prachtig en dan weer hotse-klotse asfalt. Geen campings onderweg, Lublin als doel aangehouden. Onderweg, na rijp beraad, een toeristisch gebied opgezocht langs een rivier. Daar zouden toch campings moeten zijn?? Hier vonden we in Kazimierz Dolny inderdaad een camping (in oprichting). Aardige eigenaars die ons in handen-/voeten-pools/duits wegwijs maakten op de camping. ‘s Avonds heeft de eigenaar nog bbq-worsten voor ons gebakken op een soort van bbq die gemaakt was van een oude waterafsluiter. Op de valreep kwam hij nog aan met verse broodjes van de buren (een bakkerij). Lekker geslapen met hondengeblaf op de achtergrond. Overigens heeft de zoon van de eigenaar ‘s middags bier voor ons gehaald bij de supermarkt...toch aardig he?!
Ontbijt met verse broodje, gekregen van de eigenaar. De kids op de camping zijn helemaal weg van Koos. Na een tijdje rond kloten (=rustig wakker worden) zijn we naar het stadje gelopen. Eerst maar eens anti-mug gekocht, we zijn inmiddels al aardig lek geprikt. Het is ongeveer 15 min. lopen naar leuk oud stadje, met terrasjes, pleintje en veel souvenirkraampjes. Van terras naar terras, Koos nog ff laten zwemmen in de rivier. ‘s Avonds met eigenaar en familie Herbata (=thee) gedronken en met handen en voeten een gesprek gaande gehouden. Gezellig zitten kletsen met Gabrielle, een voor arts studerend meisje uit Lublin, zij was met haar familie op bezoek bij de campingeigenaars.
De camping was aardig aan de prijs, 2 nachten incl. broodjes en bbq-worsten, 15 euro!
Uitgebreid afscheid genomen op de camping. Verder naar het oosten richting grens met de Oekraine. Onderweg nog remblokken gekocht voor de Enigma (zijspanwiel). De grens bij Dorohusk duurde ongeveer 2.5 uur. Stempeltje hier, stempeltje daar, nog een extra stempeltje voor Koos (kostte 5 euro, maar voor 10 ging het een stuk sneller). Op pad in de Oekraine! De wegen zijn redelijk slecht. Vanaf een uur of vier bezig om een hotel te vinden waar Koos ook welkom is, is nog best lastig dus. Uiteindelijk om 20.30 een hotel gevonden bij Rivne, na overleg met de baas waren we van harte welkom, ook met hond. Met hulp van duitsers, die in de Oekraine werken, eten uitgezocht. Best lastig zo’n menukaart op zijn Oekraiens. Borsjt gegeten! Biertje, biertje, slapen.
Dag
6, woensdag 05-07, 400 km.
Op tijd vertrokken. De doorgaande weg was saai, dan maar binnendoor. Deze weg
was zo mogelijk nog saaier. Onderweg wat foto’s gemaakt etc. Werden we begroet
door de plaatselijke sheriff: We waren in zijn “objazd” (regio), hij moest
dus ff checken wat we daar deden. Eenmaal bij Korosten, waar we de route weer
wilden oppakken, was de weg weg. Enfin, 3 uur later waren we ong. 80 km verder.
Nog zo’n 130 km naar Kiev over (zeer) slechte wegen. Na een tijdje in Kiev te
hebben rondgereden (waar moeten we eigenlijk heen??)hebben we een taxi
aangehouden, 50 hrivinia afgesproken, en de beste man brengt ons dwars door de
stad en met ettelijke files naar het hotel, toch ruim een half uur rijden. Nog
even om het blok heen rijden en we hebben het hotel gevonden. Roger, motor en
Koos blijven aan de straat wachten terwijl Wil het “wel ff gaat regelen”. In
hotel zit Oekr. Taartschap, praat geen engels, gaat druk telefoneren en mompelt
iets van “eine moment”. Plots komt er een engelssprekende man die het heft
in handen neemt, de kamer is nu zo geregeld. Een best mooie kamer voor ong. 35
euro, en de hond is geen probleem. Met de man geregeld dat de motoren op het
terrein gestald kunnen worden (2 euro zwijggeld voor oud omaatje). Het blijkt
een complex van de hoge school te zijn. Eerst een paar biertjes gehaald, dan
douchen en naar het metrostation gelopen waar we op een muurtje hebben gezeten,
met bieren en broodjes. Lekker mensen gekeken! Goed geslapen, heerlijk.
Dag
7, donderdag 06-07, 0 km.
Kunnen we eindelijk uitslapen worden we om 06.30 door “Mc Enroe” gewekt die
op de tennisbaan staat te puffen. Toch weer in slaap gevallen en om 08.30 weer
wakker, mooie tijd! Wil krijgt steeds meer een Botox-kop, wepensteek nr. 2 lijdt
tot wat meer opvallende verschijnselen. Op station broodjes gekocht en wat te
drinken (bij het hotel is geen restaurant, dus ook geen ontbijt). In de schaduw
ons ontbijtje gedaan, het is alweer erg warm. Met de metro 3 haltes verder naar
eiland in de rivier. Koos moet zwemmen!! Aldaar is een soort van kermis/pretpark
waar de Kievenaren recreeren. Het is een endje lopen naar de rivier, er zijn
hier aardig wat zwerfhonden en –katten. Na het zwemmen eerst maar een biertje
gekocht op een van de vele terrassen. We zijn vandaag 22 jaar getrouwd, dat moet
gevierd worden. Om 10.00 nederlandse tijd (hier 11.00 uur) zitten we
prinsheerlijk uit te puffen met een half litertje! Paar bier verder naar andere
kant van riviereiland gelopen om Koos weer te laten zwemmen. Rare Oekrainiers
willen foto’s maken van Koos, het is een echt spaniel-minded land. Weer
terras, shaslick en steak gegeten. Je ziet hier geen toeristen, we zitten echt
tussen de Oekrainiers. Met de metro weer terug (Koos is een goeie OV. Hond!). Op
station nog een biertje gekocht en een horloge voor 30 hrivinia (ong. 6/7 euro).
Biertje op het gras opgedronken en mensen gekeken. Later hebben we nog op het
terras van de winkel achter het hotel gezeten, tussen de dronken Oekrainiers.
Nog 4 bier meegenomen om bij hotel op te drinken. Vroeg slapen.
En weer vroeg op. 07.00 local time. In een uur Kiev uitgereden (toch een stad van 2.5 miljoen inwoners). Vervolgens dezelfde weg terug gereden tot aan Zhytomyr en daar richting het zuiden gegaan. Minder drukke wegen. Regelmatig gestopt en Koos laten zwemmen. Het landschap word wat afwisselender. Via Khmel’nyts’kyi door richting Roemeense grens. In Kamianets-Podil’s’kyi een hotel gevonden waar Koos ook welkom is. In 1 keer goed! Kamer kost 70 hrivinia, is ong. 11 euro! Lekker borsjt/salade/steak gegeten. Dat kunnen we net aan bestellen in het Oekraiens. Biertje erbij en het verslag verder geschreven. Maar eerst hebben we de motoren op de bewaakte parkeerplaats gezet (10 hrv + een hand hondenkoekjes) We dachten de man wat hondenbrokken aan te bieden voor zijn “waakhond”, tja eet die man ze zelf op. Hoezo taalbarriere! Maar de volgende dag had de man wel een glanzend velletje en een natte neus. Onze kamer is op de 3de etage, douche en wc op de 2de etage, bar en restaurant is op de begane grond. Contact gehad met Bertus, hij had ruzie met zijn gsm en dacht onze berichten niet binnen te krijgen, nu wel! Ook weer geregeld. Veel gedronken voor weinig! Later op de avond komen er veel locals naar de zangeres luisteren. Joh, zat er gewoon een zangeres helemaal weggedouwd in een hoekje, achter een mengpaneel. Het was geen gehoor.....Heerlijk geslapen in koele hotelkamer. (het is elke dag nog warm cq. heel warm en droog met lekker zonnetje)
Op tijd wakker, fles Fanta gekocht in tankshop voor ontbijt en rond 08.30 reden we alweer. Erg relaxed in krap een half uur “vrijgegeven” voor Roemenie. Dat was rond 12.00. In de Oekraine nog wel gas getankt en koek en koffie gedaan. Eerste plaats in Roemenie, Siret, geld gepind en geprobeerd de Hrivinia’s en Zlothys te wisselen, tja dat lukt dus niet! Ze willen alleen maar Euro’s hebben. Vervolgens de Karpaten in op weg naar een camping. Wat een opluchting! Heerlijke wegen (17A) door de bergen met mooie (haarspeld-)bochten. Alleen vlakbij de camping in Campulung Moldovensc was de weg weer Oekraiens slecht. De laatste 4 km naar de camping was de weg helemaal weg, zelfs de naam grindpad was het niet waard. Op de camping verhuren ze alleen huisjes voor 50 Lea (is ong. 13.50). Het geld is nog een nadere studie waard. Oude en nieuwe briefjes met veel of geen nullen worden door elkaar gebruikt, heel verwarrend. Eerst maar eens een biertje (de eerste van deze vakantie ;-)). Koos wil ondertussen vriendjes worden met de campinghonden (zijn eigenlijk zwerfertjes), maar ze zijn wat waaks dus dat lukt niet helemaal! Koos stort dus maar weer in slaap op de keien langs de rivier. We hebben een lokaal gerecht gegeten, iets met 4 soorten kaas, heel machtig! Stukje gelopen over het “grindpad”, weinig te zien dus maar weer terug naar de camping. We hebben beide een lokaal drankje gedronken (soort van Palenka, 53 %). Later nog op onze veranda zitten kletsen en naar de maan zitten kijken (tja wat moet je anders). Lekker gaan slapen met op de achtergrond het gekakel van Roemenen die voor een huisje voetbal zitten te kijken.
Van de camping af over het “grindpad” door het stadje gereden naar hopenlijk knappe wegen. Niet dus, 50 km lang wegopbrekingen, wegversmallingen en stoplichten! Alles in het kader van: We gaan de weg opknappen!! De snelheid lag op zo’n 30 km/u. Vervolgens hadden we weer een knap stuk en daarna ruim 200 km redelijk wegdek! We hebben veelal gereden over vlaktes tussen de verschillende bergketens. Het land is mooi en heeft een afwisselend landschap. Er werd onderweg veel naar ons gezwaaid, tja 2 van zulke motoren zullen ze daar niet dagelijks zien. Op een van de vlaktes koffie gedronken bij een cafe in the middle of nowhere. Men spreekt hier en daar wat engels, dat te samen met de leesbare taal brengt ons een heel eind. Rond 18.30 komen we na 9.5 uur hobbelen gebroken aan op de Vampire Camping in Bran. Inschrijven, tentje bouwen en dan eerst douchen, heerlijk! Dan Struik maaltijd, ook heerlijk! We worden weer een beetje mens, zeg maar. We praten met wat nederlanders, kijken voetbal met Italiaanse campergasten (finale Frankrijk-Italie), vreugde alom na de gewonnen strijd. Et voila, daar komt Italiaanse wijn al op tafel! Wil houdt zich bij de Vampire-Merlot. Tijdens de wedstrijd een fikse onweersbui, de beamer staakt ermee, dus verhuisd het hele zwikkie naar een piepklein receptiehok om verder de wedstrijd te kijken. Conclusie tot zover: Ga hier heen met een fikse off the road of andere solofiets met veel grondspeling en soepele vering!
Dag
11, maandag 10-07, 0 km.
Rustig aan opgestaan, koffie gezet en rond 10.00 naar terras van de camping voor
een heerlijk ontbijt! Tegelijk de wasmachine aangezet voor de broodnodige was.
Na het ontbijt volgt de motoren-check. Beide motoren hebben op de krik gestaan.
Eerst maar eens de steentjes uit het profiel gepulkt. De Alfa heeft een lekke
schokbreker van het zijspan en er is een gat in het polyester gerammeld. Olie
van de kardanas word nog ff bijgevuld. De BMW heeft kromme bouten door de
klappen op het wegdek, wat speling in de achteras en krakende rubbers van de
zijspanwieldraagarm. Niets ernstigs dus, geen breuken ofzo. Oja, van de Alfa
zijn de remblokken van zijspan vervangen. Na dit huiselijk ritueel gaan we naar
het kasteel van Dracula. Veel souvenir stalletjes. Wat dingetjes gekocht en in
een “vampieren”kroeg biertje gedronken al zittend op doodskisten. Lekker
luguber allemaal! R. heeft kasteel bekeken (er mogen geen honden naar binnen) Op
de terugweg op terras wat gegeten. Ook nog “flesje voor in de koffie”
gescoord. Op de camping hebben we de eigenaren (Roemeens/ Nederlands) geholpen
met op zetten van de voortent van hun caravan. Nu 19.00 uur: Wil zit aan de
sterke koffie om medicinaal een verdraaid spiertje in de rug te bestrijden, of
eigenlijk de pijn daarvan! Tent van Titi en Bep staat nu bijna compleet en Roger
verleent nog steeds hand en spandiensten. We krijgen van Titi gebraden kip met
frieten aangeboden vanwege de hulp bij het opbouwen. ‘s Avonds zitten
internetten met Bert en Gre, verhaaltje en foto’s doorgestuurd. Nog lang
zitten praten tot het te koud werd, nog ff in de receptie een afzakkertje
genomen en dan naar bed!
Dag
12, dinsdag 11-07, 159 km.
We konden beide ons bed niet uitkomen, zelfs een hete douche hielp niet (over
Koos zeg ik maar niks, die kan nooit zijn bed uitkomen!) Na het ontbijt weer
terug de tent in, beetje doezelen, beetje slapen. Heerlijk bijgekomen/uitgerust
staan we om 12.00 op! Op aanraden van Titi rijden we naar de bergen. Heerlijk
gereden, mooie uitzichten, door een prachtige smalle kloof gereden, en verdomd:
redelijke wegen! Alleen jammer dat de Roemenen hun vuil in de natuur gooien.
Verderop naar ruine (de echte) van Dracula gezocht. De Roemenen doen niet zo
veel met deze mythe en dus staat er nergens iets aangegeven. Na weer vele
kilometers over een grind/gatenpad houden we het voor gezien. Op de terugweg
snacks en hondenvoer gekocht bij Wolf, een uitermate moderne, nagelnieuwe
supermarkt naast de camping. Op de camping staan de bbq’s al te gloeien.
Eigenlijk alle gasten van de camping doen mee met de bbq (iedere tafel krijgt
zijn eigen bbq en vleespakket + frieten, sausjes etc, prima geregeld) Later met
Titi en Bep zitten praten en koffie gedronken. Nog een laatste biertje in de
receptie gedronken met Toni, lekker met een muziekje uit de computer. Oa. Uriah
Heep.
Dag
13, woensdag 12-07, 440 km.
Rond 08.00 opgestaan, opgeruimd, ontbijt bij Toni en om 09.15 rijden. Eerste
stuk was tussen de bergen door, leuke bochten en goed wegdek. De rest van het
binnenland is vlak en vooral heet, wel veel wind maar geen verkoeling. We zijn
dwars door Konstanta gereden, en daar via de kust afgezakt. Camping gevonden OP
het strand aan de Zwarte Zee. Hier loopt een mix van hippies, rockers,
punkers en andere leipo’s rond. Een van hen zorgde voor Koos terwijl wij de
tent opzetten. Daarna spaghetti gegeten in een van de vele eettentjes, ook nog
wat boodschappen gedaan (vooral bier). ‘s Avonds zitten we lekker op ons
picknick-kleedje een biertje te drinken. Koos speelt wat met de zwerfhondjes.
Met een paar jongelui hebben we zitten ouwehoeren, wijntje/biertje/whiskeytje
erbij..Laat op de avond zijn we verder over het strand naar een beachparty
geweest. Te gek, allemaal weirdo’s te dansen met de blote voetjes in het zand.
Veel depeche Mode gehoord. Nog veel later (toen was de drank al bijna op, nou
dan weet je het wel...)wezen skinny dippen in de Zwarte Zee. Cool!!!!
